Mien allerleefste Beringse Kuuskes en Kuus!
Al zoe lang ich mich kin heuge zien dit de êrste weurd beij un Beringse Vastelaovend gelaegenheid, mesjien wel al 44 jaor lang…
Al 44 jaor lang is Vastelaovend onlosmakelik vebonge mêt De Beringse gemeinsjap. In 1963, um presies te zien op 18 jannewari, hebbe onger-angere kapper Handrie, Lei en Nic van de bekker, Piet van de sjoester en Pie van klats Piet, De Beringse Kuus opgerich. Now 44 jaor wiehr, neet miehr wêg te dinke in oos eige Beringse kerkdörp. Veer-en-vertig jaor historie en tradisie, um mer us get te neume; Wist gae det Giel van Cornelis de êrste prinsekuus heet gemakt en det nach altiehd duit…
In de laup van de jaore is de Carnevalsvereiniging oehtgegruijt in un gedreeve, stabiele en goot ge-oliede klup, woe passie veur ut organisere van Vastelaovend, hank in hank geit mêt lol en plezeer. Mer ich wil der wel beijzegge det det neet miehr zoemèr oeht de losse pols meugelik is. Tiehje verangere, niks is miehr vanzellefspraekend, alles is zakelikker, kommérsjeeler gewoore, niks miehr vur niks…! Juust daarum bin ich gruts op al die minse, veur en agter de sjerme, die jaor in jaor oeht, klaor staon um De Beringse Vastelaovend laevendig te hoije.
Gesjreve door aod veurzitter John Smedts in november 2007
ter gelegenheid van ut 4×11 jaorig jubileum
